تار در لغت به معني رشته است و در آلات موسيقي همان است که به اصطلاح امروز سيم گفته مي شود و پيشينيان، آن را وتر مي ناميدند. هيچ سازي نيست که از آن (سيم) بي بهره باشد مگر آلات بادي که در آن ها فشار هوا موجب ارتعاش و توليد صوت مي شود. اين که از چه زماني اين نام به سازي که امروز در دست ما است (تار) اطلاق شده معلوم نيست. تنها در شعر فرخي سيستاني تار در رديف"غژ" و "نزهت" که نام دو آلت موسيقي است به کار رفته است:

هر روز يکي دولت و هر روز يکي غژ
هر روز يکي نزهت و هر روز يکي تار